eenseen

Leg groen ei met zo'n weer, niet simpel. In ons belgenlandje is datzelfde weer altijd een beetje spannend: dan te koud, dan te warm, te nat, te droog.  Vandaag is het voor mij officieel te warm. En dan houd ik het hoofd liever koel en broed ik bij voorkeur niet op groene eieren.

Maar zelfs vandaag is er iets waarvan ik het zo mogelijk nog warmer krijg: de passage van de Tour door onze gemeente. En eigenlijk, als ik eerlijk ben, gaat het mij niet eens om de passage van de Tour. Want, toegegeven, het heeft wel iets als zoiets groots doorheen je gemeente gaat. Maakt je toch ook weer een beetje trots.

Wat mij wel gigantisch op mijn paard krijgt, zijn de voorbereidingen voor die passage. Ik begrijp helemaal dat de veiligheid van de renners belangrijk is en dat een wegdek er dan best netjes bijligt. Dus: snel een nieuw wegdek zonder gaatjes en bultjes leggen? Mooi voor die renners!

Laat het nu zijn dat er langs diezelfde weg élke dag minstens evenveel fietsers passeren (mama's, papa's, kinderen), weliswaar langs zeer druk verkeer, op een fietspaadje mét bulten en gaatjes, van toch wel ongeveer 60cm breed?  Daar passeren met de fiets lijkt een beetje als fietsen op eierschalen. En net dat fietspad wordt niet aangepakt. Euhm?. Veiligheid?

Maar niet geklaagd: men dénkt al aan een fietsostrade als veilig alternatief voor de Heistse fietsers. Denken dus? Nee, eerlijk is eerlijk: men is daar zelfs hard voor aan het lobbyen. Word ik wel weer een beetje blij van, maar naar verluidt gaat de realisatie ervan nog wel even op zich laten wachten. Zijn we dus nu niet zoveel mee.

Stel nu dat er in Heist-op-den-Berg behoorlijk wat autoluwe(re) straten langs de spoorweg zouden liggen? En stel dat we daar fietsstraten van zouden kunnen maken (kost niet veel). Dan zou dat toch een mooie en goedkope oplossing kunnen bieden voor de onveilige situatie die vandaag de dag bestaat? Maar dat is allemaal 'gesteld', natuurlijk?

Sarah Wouters